ΓΛΥΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ: Η ΕΒΕΛΙΝΑ ΚΑΙ Η ΧΕΛΩΝΑ

Εδώ και μερικές μέρες η 4χρονη Εβελίνα ήταν πολύ στεναχωρημένη διότι δεν είχε κανέναν άλλον για παρέα πέρα από την μαμά και τον μπαμπά της. Η Εβελίνα ήταν μοναχοπαίδι και ζήταγε αδερφάκι κάθε μέρα από τους γονείς της. Μάλιστα, είχε φτάσει σε σημείο να το ζητάει κλαίγοντας, με αναφιλητά… Οι γονείς της προσπαθούσαν να την ηρεμήσουν και να της εξηγήσουν ότι δεν πρόκειται να της κάνουν αδερφάκι. Οι γονείς της Εβελίνας ήταν πάντα ειλικρινείς μαζί της, ποτέ δεν προσπαθούσαν να καθησυχάσουν με ψέματα το παιδί τους.

Η Εβελίνα όταν άκουσε ότι δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει αδερφάκι πήγε θυμωμένη και κατσουφιασμένη στο δωμάτιό της και αγκάλιασε τον μεγάλο απαλό και χνουδωτό αρκούδο της τον Μαξ! Άρχισε να του μιλάει και να του ζητάει βοήθεια, του είπε: «Μαξ πες μου τι να κάνω; Θέλω ένα αδερφάκι, βρες μου μια λύση καλέ μου Μαξ εσύ που με αγαπάς και με παίρνεις αγκαλίτσα το βράδυ για να κοιμηθούμε! Ο Μαξ της απάντησε: «Εβελίνα καταλαβαίνω τον πόνο σου, αλλά έχω να σου πω κάτι! Εδώ και μερικές μέρες ακούω έναν περίεργο θόρυβο στην αυλή μας λες να είναι καμιά γάτα και να έρχεται έξω από το σπίτι μας γιατί πεινάει; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πεις στη μαμά σου για να την ταΐσουμε». Η Εβελίνα έτρεξε αμέσως στο παράθυρο, τράβηξε στο πλάι την κουρτίνα και σηκώθηκε στις μύτες για να ρίξει μια ματιά στην αυλή! «Ουάου! Μια τεράστια χελώνα Μαξ»!

Δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό και η ενθουσιασμένη Εβελίνα αγκαλιά με τον Μαξ έτρεξε να το πει στη μαμά της. Τότε, πήγαν έξω στην αυλή και είδαν μια τεράστια χελώνα πίσω από την πανέμορφη κερασιά τους. Η χελώνα είχε κατακόκκινο στόμα λες κι είχε βάλει κραγιόν αφού η Εβελίνα ήταν σχεδόν σίγουρη ότι ήταν γένους θηλυκό και είχε κάπου κρυμμένα στο καβούκι της τα χελωνοκαλλυντικά της! Η μαμά της έβαλε τα γέλια και της είπε: «Εβελίνα μου η χελώνα έχει κόκκινα χείλη επειδή έχει φάει τα κεράσια που έχουν πέσει κάτω από την κερασιά μας». «Μανούλα μου γίνεται να την κρατήσουμε; Θέλω να είναι το ζωάκι μου και να το φροντίζω κάθε μέρα, έλα σε παρακαλώ»! «Φυσικά και μπορούμε να την κρατήσουμε, θα της φτιάξουμε και σπιτάκι»!

Πράγματι, η χελώνα απέκτησε ένα υπέροχο ξύλινο σπιτάκι, παιχνίδια, ρούχα και πολύ φαγητό και νερό! Η Εβελίνα είχε αποκτήσει έναν καινούριο φίλο, είχε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπούσε πολύ. Η μαμά της φρόντισε να της μάθει πάρα πολλά πράγματα για τη ζωή της χελώνας, ώστε η Εβελίνα να μπορέσει με ενσυναίσθηση , αγάπη και φροντίδα να ανταπεξέλθει στις ανάγκες αυτού του υπέροχου ζώου!

Μια από τις σπουδαίες πληροφορίες που μετέφερε η μαμά στην Εβελίνα είναι ότι η χελώνα  είναι ένα ζώο με πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής, καθώς μπορεί να φτάσει τα 125 έτη, ενώ υπάρχουν και μη επαληθευμένες αναφορές για χελώνες που έφτασαν τα 200 έτη! Επίσης, η διατροφή τους πρέπει να χαρακτηρίζεται από ποικιλία φυτών και ανθέων, με περιορισμένες δόσεις “λιχουδιών”, όπως αγγουριού και μαρουλιού!

Η Εβελίνα μετά από αυτό το νέο κεφάλαιο που μπήκε στη ζωή της σταμάτησε να γκρινιάζει και να ζητάει αδερφάκι! Μάλιστα η Εβελίνα με αφορμή τη χελώνα άρχισε να γίνεται πιο υπεύθυνη, προστατευτική και δημιουργική!

Η Εβελίνα ήθελε να δώσει όνομα στη χελώνας της, αποφάσισε να τη βγάλει Cherry λόγω των κατακόκκινων χειλιών που είχε από τα φαγωμένα κεράσια όταν την πρωτοσυνάντησε! Η Εβελίνα όρισε ημερομηνία γενεθλίων της χελώνας την ημέρα που συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Στα πρώτα της γενέθλια της έκανε δώρο ένα χειροποίητο χάρτινο καπέλο… και μια τούρτα από φρέσκα, δροσερά, καταπράσινα, μεγάλα μαρουλόφυλλα! Η ευτυχία της Εβελίνας ήταν απέραντη!

Στο τέλος των πρώτων γενεθλίων της Cherry εκεί που η Εβελίνα ετοιμαζόταν να πάει μέσα στο σπίτι της, μια γατούλα σχεδόν νεογέννητη εμφανίστηκε και τρίφτηκε στο πόδι της! Η Εβελίνα χάρηκε, έσκυψε και την πήρε αγκαλιά, από εκείνη τη στιγμή έγιναν αχώριστες!  Τώρα, Η Εβελίνα είχε δύο κατοικίδια να φροντίζει!

PINKGOUINOS

C.V