ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ: ΠΩΣ ΚΑΡΦΩΝΕΤΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ

Μπορεί οι νευρικές κινήσεις, το αμήχανο γέλιο και τα συχνά βλεφαρίσματα να μην αρκούν για να «ξεμπροστιάσουν» τον ψεύτη. Αυτό που βοηθάει στο να αποκαλυφθεί ένας ψεύτης είναι η συνδυαστική σας αντίληψη. Παρακάτω θα διαβάσετε απλές συμβουλές από  έμπειρους - ειδικούς στην επιστήμη της ανίχνευσης ψεύδους.

Επειδή δεν φτάνει μόνο η διαίσθηση ενός ανθρώπου γίνονται πολλές έρευνες πάνω στο θέμα της υποκρισίας. Πρόσφατη έρευνα, φανερώνει τα σημεία στα οποία δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε το ψέμα.

Η ενδιαφέρουσα αυτή μελέτη, διεξήχθη από τον αναπληρωτή καθηγητή Timothy Luke και τους συναδέλφους του στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, οι οποίοι εξέτασαν έρευνες που δημοσιεύτηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια από 50 διεθνείς ειδικούς στην ανίχνευση ψεύδους, για να «ξεσκεπάσουν» τους υποκριτές.

Όλοι οι ψεύτες έχουν τον τρόπο τους

Ο καθηγητής Timothy Luke διαχωρίζει τα «λευκά» ψέματα από αυτά που αποκαλεί εξαπάτηση, την εσκεμμένη δηλαδή προσπάθεια παραπλάνησης των άλλων. Μάλιστα, προσυπογράφει ότι η εξαπάτηση σε αντιδιαστολή με τα αγνά ψέματα απαιτεί πιο περίπλοκη σκέψη. 

«Υπάρχουν πολλά είδη ψυχολογικών διεργασιών που διέπουν τις κατηγορίες των ψεμάτων. Δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Ακόμη και επιφανειακά σημεία, όπως η διάρκεια και το είδος της επικοινωνίας, έχουν σημασία», όπως διαβεβαιώνει ο ειδικός.

Είστε σίγουροι, ότι αναγνωρίζετε τον ψεύτη; 

Σε αντίθεση με την κοινή πίστη ότι ο ψεύτης κοιτάζει κάτω ή αποφεύγει να κοιτάξει στα μάτια των θυμάτων του, το 82% των ειδικών συμφωνούν ότι η αποστροφή του βλέμματος, δεν είναι το πιθανότερο σενάριο στους ψεύτες.

Και το 70% των ειδημόνων συμφώνησε ότι οι ψεύτες δεν φαίνονται πιο νευρικοί από τους ανθρώπους που λένε την αλήθεια.

Αναχρονιστικές θεωρούνται πλέον και οι ενδείξεις περί συνεχούς αλλαγής στάσης σώματος του ψεύτη ή αγγίγματος του εαυτού του.

Πολλοί ειδικοί δήλωσαν ότι η σχέση νευρικότητας-συνέπειας στον λόγο-χρόνου απάντησης, διαφέρει από ψεύτη σε ψεύτη.

Ο καθηγητής Aldert Vrij, ειδικός στην ψυχολογία της εξαπάτησης λέει ότι δεν είναι σωστό να ανάγουμε τη μη λεκτική αναγνώριση ψεύδους– πολύγραφοι, ανάλυση βίντεο, νευροαπεικόνιση εγκεφάλου ή αναζήτηση αλλαγών στο φωνητικό τόνο- σε νούμερο 1 μέθοδο ανακάλυψης της αλήθειας.

Η αφήγηση ενός ψεύτη χαρακτηρίζεται από έλλειψη λεπτομερειών κατά την αφήγηση καθώς και με ασυνέπεια δηλώσεων και αποδείξεων.

Η πιο σύγχρονη τακτική ανίχνευσης ψεύδους, είναι η «ιδεογραφική» προσέγγιση, δηλαδή ο ακροατής οφείλει να εστιάζει και στο μοναδικό τρόπο του κάθε ατόμου να λέει ψέματα. Τη δοκιμή της αξιοπιστίας του ακροατή υπό διάφορες συνθήκες, γνωστή ως πειραματικός σχεδιασμός «επαναλαμβανόμενων μετρήσεων», προτείνει η ειδικός Amina Memon.

«Είναι καλύτερο να διαβάζετε περισσότερο την κατάσταση παρά το άτομο», όπως λέει ο Timothy Luke, και συμπληρώνει «να προσπαθείτε να καταλάβετε τα κίνητρά του».

Και δεν θέλω να ξεχνάτε ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης... τον πρώτο χρόνο χαίρονται... Μετά είναι πολύ σκούρα τα πράγματα.