Δεν τόλμησες τότε… τώρα μπορείς;

 

Έχεις αξιολογήσει τον τότε εαυτό σου, τις τότε επιλογές σου, τους τότε ανθρώπους που υπήρχαν στη ζωή σου; Και; Που καταλήγεις; Σίγουρα ρίχνεις ένα πικρό χαμόγελο για το πόση ενέργεια και πόσο χρόνο σπατάλησες για άτομα που δεν άξιζαν τίποτα. Τα όνειρα που έκανες κι οι προσδοκίες σου δεν είναι τα επιθυμητά κι αυτό γιατί ποτέ δεν τόλμησες αυτό που πραγματικά ήθελες και λαχταρούσες.

Μετάνιωσες που δεν έδωσες ευκαιρίες σε ανθρώπους επειδή δεν άντεχε άλλο η ψυχή σου να πληγωθεί ξανά. Άτομα που σου έδειχναν ενδιαφέρον, αλλά τους έκλεισες την πόρτα στα μούτρα. Λόγια που δεν είπες κι αυτό επειδή όταν ήθελες να τα πεις θεώρησες πως πια είναι πολύ αργά ή φοβήθηκε ότι θα βρεις τοίχο.

Η αιτία που όλα αυτά σε βασανίζουν ακόμη και τώρα, δεν είναι ότι είπες «ναι» στη μία περίπτωση, ενώ στην άλλη είπες «όχι». Είναι ότι δεν έκανες αυτό που έλεγε πραγματικά η καρδιά σου. Βλέμματα που προσπάθησες να διαγράψεις απ’ τη μνήμη σου, αλλά που με απίστευτη ευκολία επαναφέρεις στο νου σου συχνά χωρίς να το επιδιώκεις. Βλέπεις η δύναμη της καρδιάς συνεργάζεται άψογα με τη δύναμη του μυαλού…

Πρέπει σύντομα να συνειδητοποιήσεις πως η φράση «ο τολμών νικά» είναι πέρα για πέρα αληθινή. Βέβαια, σημαίνει πως όποιος τολμάει, καταφέρνει πάντα να κατακτήσει το αντικείμενο του πόθου του. Άλλωστε, δεν είναι στο χέρι μας τι θα νιώσει ο άλλος για εμάς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιμένουμε, να δείχνουμε στον άλλον απροκάλυπτα τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για αυτόν.

Αυτός που τολμάει λοιπόν όντως νικά! Νικάει τους δικούς του δαίμονες, νικάει τις αμφιβολίες, τις ανασφάλειές του. «Σκοτώνει» όλα τα «γιατί» και τα «αν» που θα του στερούσαν ώρες ύπνου κι ηρεμίας. Κι όλα αυτά γιατί δεν έμεινε με την απορία….