INSTAGRAM: Χάσαμε το μέτρο
Χάσαμε το μέτρο και το μέτρημα σε μια εποχή δίχως ίχνος ελπίδας. Κι όπως είχε πει και η Χέλεν Κέλερ (Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια): "η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα."
Χάθηκε όμως κι αυτή, εκεί που πέθαινε πάντα τελευταία... Το 80% της ανθρωπότητας έχει εγκλωβιστεί σε μια fake ζωή ή καλύτερα σε μια ζωή... χωρίς ζωή. Δεν ζουν ή ζουν παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων, στην ουσία αναπνέουν, τρώνε και κοιμούνται μόνο.
Χάθηκε όμως κι αυτή, εκεί που πέθαινε πάντα τελευταία... Το 80% της ανθρωπότητας έχει εγκλωβιστεί σε μια fake ζωή ή καλύτερα σε μια ζωή... χωρίς ζωή. Δεν ζουν ή ζουν παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων, στην ουσία αναπνέουν, τρώνε και κοιμούνται μόνο.
Πρώτο ήρθε απειλητικά και ρίζωσε στις ζωές μας το facebook (κι εννοείται οι περισσότεροι έχασαν το μέτρο). Το instagram ήρθε να ξεπεράσει το facebook και να αποβλακώσει ακόμα περισσότερο τους ήδη αποβλακωμένους από το facebook. Συγχαρητήρια όμως να δώσουμε σε αυτούς που τηρούν τον κανόνα "παν μέτρον άριστον"! Που ξέρουν πότε θα τραβήξουν το χαλινάρι και θα κατέβουν να ζήσουν τις ζωές τους.
Επειδή εδώ στο pinkgouinos.blogspot.gr είμαστε αντικειμενικοί και λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, να πούμε ότι το instagram και το facebook είναι δυο πολύ καλά εργαλεία για να διαφημίσει κάποιος τη δουλειά του (όχι όμως τη ζωή του). Της μόδας είναι επίσης το λανσάρισμα ρούχων κι όχι μόνο ειδικά μέσω instagram, είναι κι αυτός ένας τρόπος για να βγάλει κανείς χρήματα. Οι επαγγελματικοί λόγοι για να χρησιμοποιεί κανείς αυτά τα δύο μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απολύτως κατανοητοί. Γιατί όμως το υπόλοιπο ποσοστό των χρηστών το οποίο ξεπερνάει το 60% χρησιμοποιεί αυτά τα δύο μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό να ικανοποιεί το εγώ του, να γίνεται ολοένα και πιο νάρκισσος, να μετράει τα like του, τους followers του, τα θετικά σχόλια από δήθεν θαυμαστές, τα αρνητικά σχόλια από haters, να ανεβάζει διαρκώς stories με το τι έφαγε, που κοιμήθηκε, με ποιον-α κοιμήθηκε, τι φόρεσε, τι αγόρασε και δώστου πόζες τύπου (είμαι πιο όμορφη-ος από εσένα με ύφος star), πόζα στην πόζα και η ώρα περνάει, το φως την μέρας χάνεται, σβήνει και τι κατάφεραν όλη μέρα; Ποια τα κατορθώματά τους και ποιοι οι στόχοι του αύριο; Να σας πω εγώ τον απολογισμό τους, μηδέν κατορθώματα και μηδέν στόχοι για το μέλλον.
Να σημειώσω βέβαια ότι γουστάρω να βλέπω stories εποικοδομητικά π.χ: μουσεία, ιστορικά μνημεία, αξιοθέατα, προτάσεις για ωραίες μουσικές, ταξιδιωτικούς προορισμούς κλπ.
Οι καφετέριες και τα μαγαζιά έξω είναι γεμάτα από νέους ανθρώπους και πάλι όμως θα παρατηρήσεις το εξής παρανοϊκό, αγνοούν την παρέα τους γιατί έχουν χωθεί μες στην οθόνη του κινητού τους. Είναι όλοι τους face to face και δεν μιλάνε μεταξύ τους, είναι τρελό, ασύλληπτο κι όμως συμβαίνει.
Είναι θλιβερή η υπάρχουσα κατάσταση, πιο θλιβερή βέβαια είναι αυτή που διαμορφώνεται (είναι στα σκαριά), η οποία θα αντικαταστήσει την παρούσα, και σίγουρα θα είναι τρις χειρότερη. Άραγε υπάρχει σωτηρία;
Για τους νέους λοιπόν που έχουν χάσει την αίσθηση του μέτρου και του τρόπου της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχω να πω ότι η ουσία της ζωής είναι έξω από την οθόνη του κινητού και του H/Y. Το πραγματικό νόημα βρίσκεται σε ένα βλέμμα, σε μια "καλημέρα", σε ένα χάδι, σε μια πράξη καλής θέλησης, σε μια ένταση, σε μια διαφωνία, σε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, σε ένα ηλιοβασίλεμα... Το πραγματικό νόημα, εσύ, μόνος σου πρέπει να το βρεις γιατί χανόμαστε. Στο χέρι σου είναι να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά, να χαρείς τον αέρα που αναπνέεις μακρυά από fake καταστάσεις. Να απολαύσεις γνήσιες, αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις, συζητήσεις face to face, ευχές γενεθλίων και εορτών face to face, εξομολογήσεις κάθε είδους face to face... Ζήσε! Κι αν σου αρέσει τόσο πολύ να φωτογραφίζεσαι, τράβα μια φωτογραφία, τύπωσέ την και στείλ' την σε αυτόν που επιθυμείς, πιο πολύ θα το εκτιμήσει και θα είναι μια κίνηση που θα του μείνει αξέχαστη. Όσο για τα like και τους follwers; Αλήθεια πόσοι από αυτοί θα τρέξουν για εσένα είτε σε μια χαρά είτε σε μια δυσκολία να σου σταθούν κρατώντας σου το χέρι; ΚΑΝΕΝΑΣ! Άρα, ζεις σε μια αυταπάτη ή θες να αποτελείς "αντικείμενο" θαυμασμού. Πόσο ψωνίστικο και εγωιστικό; Θέλω να μάθω γιατί εκθέτεις την προσωπική σου ζωή, γιατί θέλεις να κάνεις τους άλλους να νοιαστούν για εσένα; Να σε σχολιάσουν είτε θετικά είτε αρνητικά; Γιατί έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη τα likes; Γιατί εκθέτεις εκτός από εσένα και τα παιδιά σου; Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Δεν στα χώνω ούτε σε κρίνω απλά θέλω να μου δώσεις μια λογική εξήγηση. Το πιο πιθανό είναι πως δεν ξέρεις να μου απαντήσεις ή θα μου απαντήσεις πως "έτσι γουστάρω". Με το "έτσι γουστάρω" όμως δεν εξελίσσεσαι, μένεις στάσιμος μετρώντας likes... Τουλάχιστον χρησιμοποίησε αυτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργικά, μπορείς!
X.B
X.B