ΑΝΕΡΓΙΑ: Πόσο τραγική είναι η κατάσταση και πόσο σε θυμώνει;
Ανεργία, το νούμερο ένα θέμα της εποχής. Άραγε πόσο τραγική είναι η κατάσταση; Υπάρχει ελπίδα; Πως οι νέοι αντιμετωπίζουν το θέμα και κατά πόσο τους απασχολεί; Εσένα πόσο σε θυμώνει η ανεργία; Εμένα πάντως με εξοργίζει. Πάμε αρχικά να αναλύσουμε λίγο τον όρο "ανεργία" και τις μορφές της.
ΑΝΕΡΓΙΑ Δομική ή Διαρθρωτική Ανεργία Τεχνολογική Ανεργία Εποχική ή Συγκυριακή Ανεργία Τι είναι λοιπόν Ανεργία; "Δομική ή Διαρθρωτική είναι η Ανεργία που συνδέεται με τις δομικές ανισορροπίες της Οικονομίας (άνιση ανάπτυξη της Περιφέρειας, μείωση παραδοσιακών δραστηριοτήτων, μετεγκατάσταση των Βιομηχανιών κ.α.)" 1. "Τεχνολογική είναι η Ανεργία που προκαλείται λόγω της εισαγωγής νέων τεχνολογιών στους χώρους δουλειάς. Οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν λιγότερες θέσεις εργασίας από αυτές που χάνονται εξαιτίας τους." 2 "Εποχική ή Συγκυριακή Ανεργία είναι εκείνη που προκύπτει από τον εποχικό χαρακτήρα ορισμένων απασχολήσεων (π.χ. Τουρισμός)" 3 Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το Διεθνές Γραφείο
Εργασίας, αναφέρει ότι άνεργος είναι αυτός που βρίσκεται χωρίς εργασία αλλά και αυτός που είναι διαθέσιμος να εργαστεί.
Ιστορικά έχουν υπάρξει πολλοί ορισμοί της ανεργίας με σκοπό τη στατιστική καταγραφή της. Όλοι στηρίζονται σε συμβάσεις που έχουν να κάνουν τόσο με πολιτικά συμφέροντα όσο και με την αντίληψη των στατιστικολόγων για το ποιοι είναι οι αληθινοί και ποιοι οι πλασματικοί άνεργοι.
Στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική υπάρχει και όρος «αποθαρρυμένοι εργαζόμενοι» (discouraged workers) που αναφέρεται σε πρόσωπα που επιθυμούν να δουλέψουν, αλλά δεν έχουν κάνει καμιά προσπάθεια στις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, είτε γιατί δεν υπάρχουν εργασίες, είτε γιατί αδυνατούν να προσληφθούν σε κάποια εργασία, εξαιτίας ενός προσωπικού παράγοντα, όπως η ηλικία, το φύλο ή η έλλειψη ειδίκευσης. Αφού οι «αποθαρρυμένοι εργαζόμενοι» δεν έχουν προσπαθήσει συστηματικά να βρουν εργασία, υπολογίζονται σαν να βρίσκονται έξω από το εργατικό δυναμικό.
Να σημειωθεί ότι ο άνεργος διαφέρει από τον άεργο, καθώς ο άεργος όχι μόνο δεν έχει απασχόληση, αλλά και δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει.
Η έκφραση που φτάνει στα αυτιά μου ουκ ολίγες φορές, είναι η εξής: "Όση ανεργία κι αν υπάρχει όποιος θέλει να δουλέψει, δουλειά βρίσκει". Εσύ που το στηρίζεις αυτό, έχεις σκεφτεί ότι ένα παιδί με μεταπτυχιακό που έχει ιδρώσει και κοπιάσει όσο δε φαντάζεσαι, δεν είναι καθόλου δίκαιο να δουλέψει 12 ώρες τη μέρα για 400 ευρώ; Από την άλλη, είναι κι αυτοί που λένε "γιατί να μη δουλέψει μέχρι να καταφέρει να φτάσει στο επίπεδο των 1000 ευρώ κι άνω"; Ας μην ξεχνάμε ότι για να καταφέρει κάποιος να έχει στα χέρια του και μεταπτυχιακό (πέραν του ότι χρειάζεται να το πληρώσει, σπάνια συμβαίνει να μην καταθέσει τον οβολόν του) το πιο πιθανό είναι να το κατορθώσει σε ηλικία 30 ετών. Να ξεκινήσει λοιπόν με 400 ευρώ στην ηλικία των 30 για να φτάσει 40 plus, ώστε μετά βίας να αγγίξει το χιλιάρικο; Ε, όχι ρε δεν το δέχομαι! Καλύτερα να ξενιτευτεί.
Ξέρετε, δε γεννήθηκαν όλοι πλούσιοι, βολεμένοι, με πλάτες... να κάτσουν εδώ να το ξύνουν όλο τον χειμώνα και το καλοκαίρι να διασκεδάζουν μες στα πλούτη χάρη στον κόπο άλλων. Μαγκιά τους βέβαια, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει. Τι συμβαίνει όμως με τα μυαλά που έχουν να δώσουν και να εκτοξεύσουν τη χώρα τους στην κορυφή, αλλά δεν υπάρχει σάλιο στην τσέπη τους κι έτσι λοιπόν μένουν με το όνειρο; Τι συμβαίνει; Να σου πω εγώ! Συμβαίνει το εξής παράλογο, χαντακώνονται, εκτός κι αν έχουν βύσμα. Αχ, αυτό το βύσμα... που έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη...
Η ανεργία μαστίζει και μάλιστα συντριπτικά παραμένουν τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας, με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στους νέους. Ο επίσημος αριθμός των ανέργων αγγίζει τους 1.303.884, ενώ το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.527.112 άτομα. Μειώθηκαν δηλαδή κατά 3.101 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2013 (-0,1%) και αυξήθηκαν κατά 10.290 άτομα σε σχέση με τον Μάιο του 2014 (+0,3%). Άρα, δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης στο άμεσο μέλλον.
Όσο για το πως οι νέοι αντιμετωπίζουν την κατάσταση, εξαρτάται, από το τι μυαλά κουβαλάνε. Η αλήθεια είναι πως με το δίκιο τους έχουν μπουχτίσει κι έχουν πάψει να ελπίζουν. Δε βοηθάει όμως αυτό, πρέπει να δείξουν ζήλο και πίστη στις δυνάμεις τους και στον εαυτό τους. Να γυρίσουν τούμπα την κατάσταση κι αυτό θα συμβεί μόνο αν γίνουν μια γροθιά. Μην το βλέπετε σαν όνειρο θερινής νυκτός, με πίστη όλα γίνονται.
X.B
ΑΝΕΡΓΙΑ Δομική ή Διαρθρωτική Ανεργία Τεχνολογική Ανεργία Εποχική ή Συγκυριακή Ανεργία Τι είναι λοιπόν Ανεργία; "Δομική ή Διαρθρωτική είναι η Ανεργία που συνδέεται με τις δομικές ανισορροπίες της Οικονομίας (άνιση ανάπτυξη της Περιφέρειας, μείωση παραδοσιακών δραστηριοτήτων, μετεγκατάσταση των Βιομηχανιών κ.α.)" 1. "Τεχνολογική είναι η Ανεργία που προκαλείται λόγω της εισαγωγής νέων τεχνολογιών στους χώρους δουλειάς. Οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν λιγότερες θέσεις εργασίας από αυτές που χάνονται εξαιτίας τους." 2 "Εποχική ή Συγκυριακή Ανεργία είναι εκείνη που προκύπτει από τον εποχικό χαρακτήρα ορισμένων απασχολήσεων (π.χ. Τουρισμός)" 3 Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει το Διεθνές Γραφείο
Εργασίας, αναφέρει ότι άνεργος είναι αυτός που βρίσκεται χωρίς εργασία αλλά και αυτός που είναι διαθέσιμος να εργαστεί.
Ιστορικά έχουν υπάρξει πολλοί ορισμοί της ανεργίας με σκοπό τη στατιστική καταγραφή της. Όλοι στηρίζονται σε συμβάσεις που έχουν να κάνουν τόσο με πολιτικά συμφέροντα όσο και με την αντίληψη των στατιστικολόγων για το ποιοι είναι οι αληθινοί και ποιοι οι πλασματικοί άνεργοι.
Στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική υπάρχει και όρος «αποθαρρυμένοι εργαζόμενοι» (discouraged workers) που αναφέρεται σε πρόσωπα που επιθυμούν να δουλέψουν, αλλά δεν έχουν κάνει καμιά προσπάθεια στις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, είτε γιατί δεν υπάρχουν εργασίες, είτε γιατί αδυνατούν να προσληφθούν σε κάποια εργασία, εξαιτίας ενός προσωπικού παράγοντα, όπως η ηλικία, το φύλο ή η έλλειψη ειδίκευσης. Αφού οι «αποθαρρυμένοι εργαζόμενοι» δεν έχουν προσπαθήσει συστηματικά να βρουν εργασία, υπολογίζονται σαν να βρίσκονται έξω από το εργατικό δυναμικό.
Να σημειωθεί ότι ο άνεργος διαφέρει από τον άεργο, καθώς ο άεργος όχι μόνο δεν έχει απασχόληση, αλλά και δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει.
Η έκφραση που φτάνει στα αυτιά μου ουκ ολίγες φορές, είναι η εξής: "Όση ανεργία κι αν υπάρχει όποιος θέλει να δουλέψει, δουλειά βρίσκει". Εσύ που το στηρίζεις αυτό, έχεις σκεφτεί ότι ένα παιδί με μεταπτυχιακό που έχει ιδρώσει και κοπιάσει όσο δε φαντάζεσαι, δεν είναι καθόλου δίκαιο να δουλέψει 12 ώρες τη μέρα για 400 ευρώ; Από την άλλη, είναι κι αυτοί που λένε "γιατί να μη δουλέψει μέχρι να καταφέρει να φτάσει στο επίπεδο των 1000 ευρώ κι άνω"; Ας μην ξεχνάμε ότι για να καταφέρει κάποιος να έχει στα χέρια του και μεταπτυχιακό (πέραν του ότι χρειάζεται να το πληρώσει, σπάνια συμβαίνει να μην καταθέσει τον οβολόν του) το πιο πιθανό είναι να το κατορθώσει σε ηλικία 30 ετών. Να ξεκινήσει λοιπόν με 400 ευρώ στην ηλικία των 30 για να φτάσει 40 plus, ώστε μετά βίας να αγγίξει το χιλιάρικο; Ε, όχι ρε δεν το δέχομαι! Καλύτερα να ξενιτευτεί.
Ξέρετε, δε γεννήθηκαν όλοι πλούσιοι, βολεμένοι, με πλάτες... να κάτσουν εδώ να το ξύνουν όλο τον χειμώνα και το καλοκαίρι να διασκεδάζουν μες στα πλούτη χάρη στον κόπο άλλων. Μαγκιά τους βέβαια, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει. Τι συμβαίνει όμως με τα μυαλά που έχουν να δώσουν και να εκτοξεύσουν τη χώρα τους στην κορυφή, αλλά δεν υπάρχει σάλιο στην τσέπη τους κι έτσι λοιπόν μένουν με το όνειρο; Τι συμβαίνει; Να σου πω εγώ! Συμβαίνει το εξής παράλογο, χαντακώνονται, εκτός κι αν έχουν βύσμα. Αχ, αυτό το βύσμα... που έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη...
Η ανεργία μαστίζει και μάλιστα συντριπτικά παραμένουν τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας, με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στους νέους. Ο επίσημος αριθμός των ανέργων αγγίζει τους 1.303.884, ενώ το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.527.112 άτομα. Μειώθηκαν δηλαδή κατά 3.101 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2013 (-0,1%) και αυξήθηκαν κατά 10.290 άτομα σε σχέση με τον Μάιο του 2014 (+0,3%). Άρα, δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης στο άμεσο μέλλον.
Όσο για το πως οι νέοι αντιμετωπίζουν την κατάσταση, εξαρτάται, από το τι μυαλά κουβαλάνε. Η αλήθεια είναι πως με το δίκιο τους έχουν μπουχτίσει κι έχουν πάψει να ελπίζουν. Δε βοηθάει όμως αυτό, πρέπει να δείξουν ζήλο και πίστη στις δυνάμεις τους και στον εαυτό τους. Να γυρίσουν τούμπα την κατάσταση κι αυτό θα συμβεί μόνο αν γίνουν μια γροθιά. Μην το βλέπετε σαν όνειρο θερινής νυκτός, με πίστη όλα γίνονται.
X.B